Kemer’de beş-altı yıl öncesine kadar, yapılan turizm sohbetlerinde, konu bir şekilde Bodrum’a ve Bodrum kıyaslamasına geldiğinde, turizmciler ağız birliği yapmışçasına “Kalite iyi ama turizm süresi çok dar. 90 gün iş yapıyorsun” derdi…

Tabii o zaman, Kemer’de sezon uzundu…

Hatta 2003 yada 2004’te “Turizm sezonu uzadı” gibi bir haber yaptığımı hatırlıyorum…

Nisan ve ekim aylarından da ümit vardı…

Nisan iyi de geçerdi…

Sezon 7 aydı..

Son birkaç yıldır önemli bir gerçeği yaşamaya başladık!

Hesaplar değişti…

Turizm sezonu Bodrum kadar olmasa da Bodrum’a daha fazla yaklaştı!

Tekirova Otelciler Birliği Başkanı Turgay Turan’ın 2009 yılı başında verdiği sezon tahminleri üzülerek söylüyorum tam yerine oturdu!

Dediği gibi oldu!

Mısır, krizlerle geçen turizm sezonunda kaybettiklerini kurtarmak için Nisan ve Mayıs’ta fiyatlarını iyice aşağıya çekti..

Deniz-Kum-Güneş tatilcisi Rus turistin, kış aylarında tercih ettiği bu destinasyon, Rus turist pazarının Türkiye için önünü kesmiş oldu!

Daha önce hareketliliğin Rus pazarı için Mayıs’ta başladığı Kemer…

Bomboş…

Bazı oteller açılışını Mayıs ayının sonuna erteledi…

Turizm sezonu Kemer’de tam manası ile Haziran ayının ilk haftası başlayacak!

Okulların geç açılıyor olması nedeni ile, Mayıs kaybı belki de Eylül dopingi ile az da olsa kurtarılacak…

Ancak, bir gerçek ki bu gün gibi aşikar!

Kemer’de artık sezon; 3,5 aya kadar düştü…

4 ayı zorlar…

Neden?

Gayet açık…

Tek Pazar…

Tek ürün…

Rusya sezonu daraltınca fark edildiği gibi Kemer’de sezon daralıyor!

Tek pazardan çıkmayı başaramazsak….

Rus turiste bağımlı olmanın zararlarını farklı şekillerde de yaşamaya başlarız…

“Ürünü çeşitlendirelim” masalını artık hayata geçirmekten başka çare yok!

TORPİL Mİ?

Yıl 1934, o dönemde Milli Eğitim Bakanlığı Ulus’tadır. Bakan ise Niğdeli Abidin Özmen’dir.

Bakan, makamında çalışmaktadır. Kapı çalınır. Bakanın gür sesi:

“Giriniz!” Atatürk’ün yaverlerinden biri, yanında iki çocukla makama girerler. Konuklara yer gösterir ve zarfı açar. Atatürk’ten gelen bir mektuptur bu:

“Bay Abidin Özmen, Milli Eğitim Bakanı…”

Abidin Özmen zarfı özenle açar ve mektubu dikkatle okur:

“Yaver Bey’le, size iki fakir ve kimsesiz çocuk gönderiyorum. Bu çocukları, uygun göreceğiniz, bir liseye (parasız yatılı olarak) kaydını yaptırın…”

Bu, Atatürk’ün bir emridir. Kesinlikle yerine getirilecektir. Bakan Özmen, Orta Öğretim Genel Müdürünü çağırtır ve şu direktifi verir:

“Yaver Bey’in yanındaki bu iki çocuğun evrakını alınız ve bu çocukların Haydarpaşa Lisesi’ne paralı yatılı olarak kaydını yaptırıp her ikisi için de üçer yıllık paralı yatılı makbuzlarının veli ve ödeyen hanesine Atatürk’ün ismini yazdırarak bana getiriniz.” der.

Bakan’ın emri yerine getirilmiştir. Abidin Özmen de kısa bir mektup yazarak Yaver Bey’le Atatürk’e yollar. Mektubun içeriği şöyle:

“Muhterem Atatürk, Yaver Bey’le göndermiş olduğunuz iki çocuk hakkında emirlerinizi aldım. Ancak, arkasında Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu ve Cumhurbaşkanı Atatürk gibi biri bulunduğu için; bu çocuğu fakir ve kimsesiz olarak kabul etmeme, hem yasalarımız, hem de mantığımız izin vermedi. Bu nedenle her iki çocuğunda emirleriniz gereği Haydarpaşa Lisesi’ne paralı yatılı olarak kayıtlarını yaptırdım. Çocukların üçer yıllık okul taksitlerine ait makbuzları ekte takdim ediyorum…”

Atatürk bu mektup üzerine, devrin Başbakanı İsmet İnönü’ye telefon ederek:

“Bak senin Milli Eğitim Bakanın bana ne yaptı.” diyerek olayı anlatmış.

İnönü, Bakan adına özür dilemiş. Atatürk: “Yok! demiş özür dileme. Çok memnun oldum. Keşke her devlet adamı bu medeni cesarete sahip olabilse ve doğruyu gösterebilse.”

Tarihi değeri olan ve hiçbir yerde yayımlanmayan bu anının unutulup gitmesine gönlü razı olmayan Bakan’ın yeğeni yüksek mimar H. Rahmi Özmen, 15.08.1985 günü bu mektubu gazeteci yazar Vahap Okay’a iletir. O da 15.09.1985’te gazetesinde yayımlar.

İşte devlet böyle kurulur, devlet böyle adamlarla yönetilir…

Mustafa Kemal in Bakanları böyleydi.

Ya şimdi?

Sözün bittiği yer
“Genelde, yönetim sanatı bir sınıf vatandaştan mümkün olabildiğince çok parayı alıp, bir başka sınıfa vermekten ibarettir… Voltaire”

12 Mayıs 2009