Öfke, hüzün, sevinç, keder, acı..
Yaşam, örgü gibi doluyor bizi!
Günü gününe uymuyor meretin!
Geçici aşk bizimki…
Bir gün ayrılacağını bildiğin sevgili gibi tutunuyorsun yaşama!
Öyle ya!
Ne olursa olsun, toprağa yakın bir tarafımız!
Ama yinede yaşama yakın yürek, zihin…
Tatlısı, acısı..
Ne olursa olsun!
Allah’ın bahşettiği o kudret…
Nasıl oluyor bilmiyorum ama her toprağa düşenin ardından yanan yürek..
Bir süre sonra yine, yaşamla buluşuyor!
Bir anda simsiyah olan tuvalde, beyaz renkler beliriyor!
Acıları veren Allah, sevinci, mutluluğu da işliyor kalplere…
Milyarların yaşadığı bu dünyada…
Yeni doğan çocuğunu kucağına alıp severken birileri…
Kimisi, kaybettiği canını toprağa veriyor!
Aynı anda, bir yerlerde, binlerce yürek, kederin, tarifi imkansız acının, içinde yanarken..
Bir yerlerde, mutluluk göz yaşları dökülüyor gözlerden!
Bu düzenin içinde bir yerlerdeyiz..
Kum taneleri gibiyiz…
Rüzgar kimimizi savururken oradan oraya!
Kimimizi yakarken güneş, kimimizi serinletiyor deniz…
Bugün benim için, yaşam bir yaşında!
Avuçlarımda büyüyen o küçük beden!
Kızım!..
Nedenim!
Sevgilim!
Gül bahçelerinden güller derdim bugün!
Bir büyük gül, Allah’ıma..
O’nu bana veren!
Bir büyük gül eşime!
O’nu doğuran!
Bir büyük gül kızıma!
İyi ki varsın!.. Demek için…
İyi ki doğdun kızım!..
Allah, hepimizin yavrularına, sağlık, mutluluk ve güzelliklerle dolu bir yaşam versin!
Allah onların acısını yaşatmasın bizlere!…
Ne olursa olsun!
Sevgi yüreklerinizden eksilmesin!
Sağlıcakla..
23 Temmuz 2008